Harold Hamersma over IJswijnen.nl
Share
An Inconvenient Truth
Een witte Kerst zit er dit jaar niet in hoor ik, Robert, de weer- en verkeerman van tv-programma Vandaag de Dag, hedenochtend enigszins beteuterd verkondigen. En ook de temperaturen blijven in de aanloop naar deze twee hoogtijdagen ‘ver boven normaal voor de tijd van het jaar. Dat dit niet normaal is ondervinden ook onze Oosterburen. Daar is hun fameuze Eiswein een bedreigde wijnsoort aan het worden. In het land van oorsprong lijkt Koning Winter zijn greep op de te bevriezen riesling-wijngaarden te verliezen Oplopende temperaturen hinderen de strenge vorst….’Had die Al Gore maar nooit An Inconvenient Truth gemaakt dan had het vast niet zo’n vaart gelopen met het opwarmen van de aarde’, hoorde ik een producent ooit eens grimlachend zeggen.
Minimaal min acht of lager is dan ook wat er vereist wordt door de officiële wijninstanties. En nu kent de productie van Eiswein inmiddels strenge regels de wijn dankt zijn ontstaan daarentegen aan puur toeval.
In 1842 besloot een wijnbouwer in de Moezel toch de oogst te plukken waarvan hij meende dat deze door plots invallende kou verloren was gegaan. Hij perste de druiven, liet de ijskristallen (het water…) in de pers achter en kreeg een wijn met een prachtig boeket, zeer geconcentreerd sap, heerlijke zuren en een ongekende zoetheid in een perfecte balans. Echter, de opbrengst was minimaal, en ook toen al kwam de vorst niet op afroep. Tot 1900 werd er in Duitsland maar acht keer geoogst. En ook daarna kon er niet vaker dan twee tot drie keer in de tien jaar Eiswein gemaakt worden.
Vaak geeft januari pas de vereiste lage temperaturen. Bovendien is het dan nog maar de vraag of de conditie van der druiven nog op orde is. Eiswein kan geproduceerd worden van rijpe, gezonde riesling die de wijnbouwer extra lang heeft laten hangen. Sommige Winterwinzers werken met druiven die aangedaan zijn door edelrot dat alleen in bijzondere jaren voorkomt. Door deze Edelfäule slinken deze tot het formaat van fikse rozijnen, waarin het vocht is verdampt.
Geur en de smaak krijgen hierdoor nog een extra dimensie. Wachten is kostbaar. Wanneer er vorst voorspeld is, moeten de plukkers stand by staan. Soms gaan er nachten voorbij –plukken gebeurt in de koudere, kleine uurtjes- dat het kwik net niet de vereiste min acht graden bereikt. En is dat het geval dan plukt een plukker niet meer druiven bij elkaar dan voor een half flesje.
Toch worden alle ontberingen voor lief genomen. Serieuze wijnmakers zien Eiswein als hun magnum opus. Overigens heeft Duitsland niet het monopolie meer. In het Oostenrijkse wijnbouwgebied Neusiedlersee komt de felbegeerde edelrot vaker voor. Ook de temperaturen bereiken daar regelmatiger de vereiste waarden. Evenals in Kamptal. En dat drukt de prijs enigszins.
Voorts wordt er ook in Luxemburg wat geproduceerd, maar dat gaat zelden de grens over. In de Verenigde Staten maken Oregon en Michigan wat flesjes, al wordt de natuur daar vaak een handje geholpen door middel van kunstmatige bevriezing. In Canada is deze vorm van vinologisch cryonisme daarentegen niet nodig. Vooral in Ontario zijn de winters zo streng dat er ieder jaar Icewine gemaakt kan worden. Met een jaarlijkse productie van 50 000 kisten is het land zelfs de grootste producent ter wereld geworden. In het hoge noorden wordt er niet louter met riesling gewerkt. Populair is daar de vidal, een van oorsprong Franse druif die goed tegen de kou kan. Ook hebben de plaatselijke producenten ondertussen chardonnay weten te verleiden.
Ondanks dit inmiddels wat ruimere aanbod is ijswijn nog steeds een zeldzaamheid. En in dit wak in de markt is een Nederlandse wijnverkoper gedoken met www.ijswijnen.nl. Dat blijkt een verzamelplaats van zo’n beetje alle voorhanden zijnde soorten. De liefhebber zal er zeker voor warm lopen, al moet deze niet denken dat het hier een koopjessite betreft. De voordeligste doet € 9,95 en de kostbaarste € 128,21, per half flesje wel te verstaan. Die laatste is echter niet op voorraad. Al uitverkocht?
Een witte Kerst zit er dit jaar niet in hoor ik, Robert, de weer- en verkeerman van tv-programma Vandaag de Dag, hedenochtend enigszins beteuterd verkondigen. En ook de temperaturen blijven in de aanloop naar deze twee hoogtijdagen ‘ver boven normaal voor de tijd van het jaar. Dat dit niet normaal is ondervinden ook onze Oosterburen. Daar is hun fameuze Eiswein een bedreigde wijnsoort aan het worden. In het land van oorsprong lijkt Koning Winter zijn greep op de te bevriezen riesling-wijngaarden te verliezen Oplopende temperaturen hinderen de strenge vorst….’Had die Al Gore maar nooit An Inconvenient Truth gemaakt dan had het vast niet zo’n vaart gelopen met het opwarmen van de aarde’, hoorde ik een producent ooit eens grimlachend zeggen.
Minimaal min acht of lager is dan ook wat er vereist wordt door de officiële wijninstanties. En nu kent de productie van Eiswein inmiddels strenge regels de wijn dankt zijn ontstaan daarentegen aan puur toeval.
In 1842 besloot een wijnbouwer in de Moezel toch de oogst te plukken waarvan hij meende dat deze door plots invallende kou verloren was gegaan. Hij perste de druiven, liet de ijskristallen (het water…) in de pers achter en kreeg een wijn met een prachtig boeket, zeer geconcentreerd sap, heerlijke zuren en een ongekende zoetheid in een perfecte balans. Echter, de opbrengst was minimaal, en ook toen al kwam de vorst niet op afroep. Tot 1900 werd er in Duitsland maar acht keer geoogst. En ook daarna kon er niet vaker dan twee tot drie keer in de tien jaar Eiswein gemaakt worden.
Vaak geeft januari pas de vereiste lage temperaturen. Bovendien is het dan nog maar de vraag of de conditie van der druiven nog op orde is. Eiswein kan geproduceerd worden van rijpe, gezonde riesling die de wijnbouwer extra lang heeft laten hangen. Sommige Winterwinzers werken met druiven die aangedaan zijn door edelrot dat alleen in bijzondere jaren voorkomt. Door deze Edelfäule slinken deze tot het formaat van fikse rozijnen, waarin het vocht is verdampt.
Geur en de smaak krijgen hierdoor nog een extra dimensie. Wachten is kostbaar. Wanneer er vorst voorspeld is, moeten de plukkers stand by staan. Soms gaan er nachten voorbij –plukken gebeurt in de koudere, kleine uurtjes- dat het kwik net niet de vereiste min acht graden bereikt. En is dat het geval dan plukt een plukker niet meer druiven bij elkaar dan voor een half flesje.
Toch worden alle ontberingen voor lief genomen. Serieuze wijnmakers zien Eiswein als hun magnum opus. Overigens heeft Duitsland niet het monopolie meer. In het Oostenrijkse wijnbouwgebied Neusiedlersee komt de felbegeerde edelrot vaker voor. Ook de temperaturen bereiken daar regelmatiger de vereiste waarden. Evenals in Kamptal. En dat drukt de prijs enigszins.
Voorts wordt er ook in Luxemburg wat geproduceerd, maar dat gaat zelden de grens over. In de Verenigde Staten maken Oregon en Michigan wat flesjes, al wordt de natuur daar vaak een handje geholpen door middel van kunstmatige bevriezing. In Canada is deze vorm van vinologisch cryonisme daarentegen niet nodig. Vooral in Ontario zijn de winters zo streng dat er ieder jaar Icewine gemaakt kan worden. Met een jaarlijkse productie van 50 000 kisten is het land zelfs de grootste producent ter wereld geworden. In het hoge noorden wordt er niet louter met riesling gewerkt. Populair is daar de vidal, een van oorsprong Franse druif die goed tegen de kou kan. Ook hebben de plaatselijke producenten ondertussen chardonnay weten te verleiden.
Ondanks dit inmiddels wat ruimere aanbod is ijswijn nog steeds een zeldzaamheid. En in dit wak in de markt is een Nederlandse wijnverkoper gedoken met www.ijswijnen.nl. Dat blijkt een verzamelplaats van zo’n beetje alle voorhanden zijnde soorten. De liefhebber zal er zeker voor warm lopen, al moet deze niet denken dat het hier een koopjessite betreft. De voordeligste doet € 9,95 en de kostbaarste € 128,21, per half flesje wel te verstaan. Die laatste is echter niet op voorraad. Al uitverkocht?